W naszym kraju wina jako napoje szlachetne i trunki wytrawne w większości dotarły prawdopodobnie w okresie rozwoju chrześcijaństwa i jego rozpropagowywania. W głównej mierze miało to miejsce na przełomie czternastego oraz piętnastego stulecia.
Wino zwłaszcza było robione przez zakonników, co było charakterystyczne przede wszystkim z tego względu, że takie zwyczaje były typowe w tym okresie dla całego kontynentu europejskiego. W zakresie uprawy winorośli przede wszystkim w naszym kraju trzeba wyróżnić trzynasty wiek oraz czternasty, kiedy to masowo przybywało punktów uprawy tego typu roślinności.
Winiarstwo w Polsce rozwinęło się na skalę bardziej szeroką przede wszystkim na przełomie szesnastego oraz siedemnastego stulecia. Winiarstwo to zwłaszcza wyróżniało się mniej sprzyjającym klimatem niż powiedzmy w Portugalii czy też we Włoszech bądź gorącej Hiszpanii. Należy także wspomnieć o tym, że już wtedy modny stał się handel na tyle rozwinięty, że decydowano się na regularny import win zagranicznych, więc te polskie raczej bardziej nabrały rozgłosu pod kątem przede wszystkim regionalnym, lokalnym. Winiarstwo w naszym kraju w pewnym momencie umarło i miało to miejsce w wieku dwudziestym, kiedy to oficjalnie ogłoszono jego ostateczny upadek. W głównej mierze wiązało się to z ustrojem socjalistycznym ówczesnej Polski, co natomiast przełożyło się na całkowite bankructwo branży winiarskiej. Na dziś dzień, mimo, że wino jest chyba najbardziej docenianym i analizowanym rodzajem napitków alkoholowych, a do tego cieszy się aż tak długą i zawiłą historią jego rozwoju, stanowi niezdefiniowany trunek jeśli chodzi o system klasyfikacji win.
Artykuł dzięki:
Dowiedz się więcej o winie z naszych artykułów:
[the-post-grid id="212" title="winkooo"]